َگرامی باد یاد و خاطره حماسه آفرینان هشت سال دفاع مقدس

آن روزها نام و نان، بهایی نداشت و آنچه میدان دار بود، قیام و عروج  بود.

 آن روزها فاصله خاک تا افلاک و کویر تا بهشت، یک میدان مین بود.

آن روزها ماندن بی معنا بود و مردن در بستر، ننگی بزرگ.

آن روزها شهادت، شاهراهی به وسعت افق داشت.

خاکریزهات، بوی بهشت  مردانی را  گرفته بود که سر به سر، تن به مرگ

می سپردند تا مبادا وجبی از کیان و دین و وطن، به دست  کفتاران حریص

و متجاوز بیفتد.

بر روح آرام گرفته همه رادمردان دفاع مقدس که در خاک غنوده اند و در

 بهشت آسوده اند، درود بی شمار می فرستیم.

یاران  مردانه  رفتند؛ اما هنوز تکبیر وفاداری شان  از

 مناره های غیرت این دیار به گوش می رسد. اما هنوز

 لاله های  سرخ دشت های این خاک به یمن آنان به پا

 ایستاده اند.َََ